Rybkowski, Rekwirowicz, Kubiak - oto propozycje nowych patronów ulic w Ostrowcu [ZDJĘCIA]

Zespół do spraw nazewnictwa ulic i placów w Ostrowcu Świętokrzyskim zebrał się kilka dni temu. Omawiano między innymi propozycje nazw dla ulic w okolicy ulicy Bałtowskiej.
- Chcemy, aby zgodnie z propozycją, przedłużenie ulicy Rzeczki od skrzyżowania z ulicą Siennieńską aż do ronda na Bałtowskiej, nazwane zostało ulicą Krzemienną- mówi Irena Renduda- Dudek, przewodnicząca zespołu.- Część tej ulicy jest jeszcze w budowie, która zakończyć powinna się w drugiej połowie roku. To ulica wyjazdowa, prowadząca w stronę Krzemionek, które w 2019 roku zostały wpisane na listę UNESCO. Uważamy, że dzięki nazwaniu ją ulicą Krzemienną, właściwie uczcimy to wydarzenie.
Nazwy nadane mają być także czterem uliczkom w okolicy ulicy Bałtowskiej, gdzie obecnie budowane są kolejne domy jednorodzinne.

Patronami tych ulic mają być naukowcy i artyści związani z Ostrowcem Świętokrzyskim.
Jan Rybkowski, reżyser, urodzony w 1912 roku w osadzie Bolesławów, stanowiącej obecnie część Ostrowca. Na miejscu willi siostry jego dziadka, u zbiegu ulic Słowackiego i Kilińskiego, gdzie przyszedł na świat przyszły artysta, dziś stoi budynek Liceum Ogólnokształcącego numer I imienia Stanisława Staszica. Był uczniem szkoły podstawowej w Częstocicach, potem liceum imienia Joachima Chreptowicza. skąd przeniósł się aż do Poznania, do Szkoły Sztuk Zdobniczych im. Józefa Mehofera, by tam rozwijać i doskonalić swój niebagatelny talent plastyczny. Po skończeniu tej szkoły w 1931 roku Rybkowski współpracował jako scenograf z teatrami w Częstochowie, Łodzi i Warszawie. W 1937 roku rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Państwowego Instytutu Teatralnego w Warszawie. Jako reżyser parokrotnie wracał do Ostrowca i okolic, gdzie między innymi powstał jeden z wczesnych jego filmów, „Pierwsze dni”, kręcony w ostrowieckiej hucie i na ulicach miasta. Jego premiera odbyła się w ostrowieckim kinie „Hutnik” w 1952 roku. W filmach reżysera, zwanego w środowisku filmowym „Rybą”, występowali najwybitniejsi aktorzy: od Niny Andrycz, Aleksandry Śląskiej, Hanki Bielickiej, Ireny Kwiatkowskiej, Danuty Szaflarskiej, Gustawa Holoubka, Andrzeja Łapickiego, Edwarda Dziewońskiego, Barbary Krafftówny poprzez Kalinę Jędrusik, Beatę Tyszkiewicz, Emilię Krakowską, Tadeusza Janczara, Barbarę Brylską (podwójna rola w "Albumie polskim"), Andrzeja Seweryna do Anny Nehrebeckiej, Krystyny Jandy czy niezapomnianego serialowego Dyzmy - Romana Wilhelmiego.

Tadeusz Rekwirowicz urodził się w 1895 roku w Warszawie. W 1902 roku jego rodzina przeniosła się do Ostrowca, gdzie ojciec podjął pracę w Warsztatach Mechanicznych Zakładów Ostrowieckich. W 1921 roku Tadeusz Rekwirowicz podjął pracę w Zakładach Ostrowieckich w pionie technicznym, gdzie pracował 40 lat do przejścia na emeryturę w 1961 roku. Był znanym w Ostrowcu Świętokrzyskim architektem, projektantem między innymi osiedla Młodych Hutników na Henrykowie, modrzewiowego kościoła Najświętszego Serca Jezusowego, przebudowy drewnianego kościoła w Bodzechowie, żelaznych bram-krat do kościoła świętego Michała w Ostrowcu i w klasztorze w Świętej Katarzynie, (wykonanych w Zakładach Ostrowieckich). Również według jego projektu wzniesiono pomniki w miejscach straceń z czasów drugiej wojny światowej przy ulicach: Okólnej, Kolejowej i obecnej Sandomierskiej.

Kolejnym patronem ulicy ma być Jerzy Stokłosa. Urodził się 25 maja 1926 roku we Lwowie. Od 1944 r. przez sześć lat był żołnierzem Wojska Polskiego, w czasie drugiej wojny światowej uczestniczył między w walkach o Szczecin i Berlin. Po ukończeniu szkoły oficerskiej rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Do 1962 roku był nauczycielem w Liceum Ogólnokształcącego w Kętrzynie, później przeprowadził się do Ostrowca Świętokrzyskiego, gdzie został dyrektorem Zespołu Szkół Odzieżowych. Jako nauczyciel pracował także w ostrowieckim Liceum Ekonomicznym i Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica. W 1987 roku przeszedł na emeryturę. Jako literat zadebiutował w 1972 roku. Dwadzieścia lat później został prezesem istniejącego od 1990 roku Klubu Literackiego „Aspekt". Pierwsze dwa autorskie zbiory jego opowiadań ukazały się w 1993 roku, dwa lata temu tomikiem „Zmierzch" Jerzy Stokłosa udowodnił, że był nie tylko wybitnym prozaikiem, ale i poetą. W 1999 roku powierzono mu stanowisko honorowego prezesa Klubu „Aspekt", które pełnił do śmierci w roku 2014.

Swoją ulicę będzie miał również poeta, satyryk, autor utworów dla dzieci i słuchowisk radiowych, Tadeusz Kubiak. Urodził się w Warszawie, jednak w czasie II wojny światowej uciekł stamtąd wraz z rodziną wuja Dobiesława Damięckiego. W Ostrowcu ukończył gimnazjum imienia Joachima Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim. Debiutował w 1943 na łamach konspiracyjnego pisma „Jutro Poezji”. W czasie wojny należał do Armii Krajowej. Studiował filologię polską w Warszawie i Krakowie. Pracował w redakcjach „Pokolenia” i „Po prostu”, a od 1948 roku w Polskim Radiu. Wydawał zbiory wierszy, tworzył poematy. W 1949 roku zdobył dwa wyróżnienia za teksty pieśni masowych w konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki. Po 1955 roku tworzył wiersze liryczne, żartobliwe i satyryczne. Pisał książki i piosenki dla dzieci. Autor tekstów pieśni masowych, piosenek żołnierskich i rozrywkowych.

Ostateczną decyzję w sprawie nadania nazw ulic podejmie Rada Miasta, najprawdopodobniej w lutym.