Wojciech Jagielski o swoich pasjach, wizji dziennikarstwa i ciekawości świata

Nie lubi, gdy nazywają go korespondentem wojennym. Od początku chciał pisać reportaże, specjalizować się w jednej, konkretnej dziedzinie dziennikarstwa.

- Nigdy nie szukałem wojen na siłę i nawet, jeśli sporo moich korespondencji dotyczyło konfliktów zbrojnych, to nie był to do końca mój wybór - mówił w Ostrowcu Wojciech Jagielski. - Od początku wyobrażałem sobie dziennikarstwo, jako zajęcie specjalistyczne. Wybrałem ukochaną Afrykę, ale tak się złożyło, że moja droga do niej prowadziła przez Kaukaz czy Afganistan, w którym byłem ponad dwadzieścia razy. Uważam się za korespondenta afrykańsko – kaukasko – środkowoazjatyckiego, a nie wojennego.

Przyznaje, że „jego” Afganistan z lat 90 - tych zupełnie różni się od obecnego. Teraz, poniekąd na prośbę żony, która cierpi na syndrom stresu pourazowego, nie jeździ już w niebezpieczne rejony świata. Dzieli czas na ten sprzed 11 września i na ten po zamachach na World Trade Center.

- Afganistan, który znam był ciekawy, niedostępny, ale bezpieczny. Teraz bym tam nie pojechał, nawet do ludzi, których kiedyś odwiedzałem- przyznał.

Ostrowczanom opowiadał między innymi o tym, że nigdy nie udało mu się porozmawiać z Nelsonem Mandelą, choć był czas, że o tym marzył.

- Teraz myślę, że może lepiej się stało, bo niby o co ważnego mógłbym zapytać na 15 - minutowej audiencji - stwierdził. Przypomniał też historię przypadkowego spotkania, kiedy to legendarny przywódca skomplementował jego koszulkę ... z wizerunkiem Che Guevary.

Wojciech Jagielski wspominał swoją znajomość z „cesarzem” polskiego reportażu Ryszardem Kapuścińskim, opowiadał o tym, skąd bierze pomysły do swoich książek i jak przygotowuje się do podróży, także niedawno zakończonej, do Indii. Jego wieloletnie doświadczenie okraszone jest anegdotami, które same mogłyby posłużyć za kanwę książki.